De Europese Unie (EU) en China hebben vergelijkbare maar concurrerende economische, technologische en duurzaamheidsdoelstellingen en beide spreken over toenemende mondiale spanningen over de aanvoer van kritieke grondstoffen (Critical Raw Materials, CRM). De prioriteit van de EU en Nederland voor de komende decennia is om het economische concurrentievermogen op een duurzame manier te behouden en te versterken en tegelijkertijd klimaatneutraliteit te bereiken in 2050.12 China heeft ook zeer ambitieuze doelen opgesteld in de aanloop naar 2049.3 De langetermijnstrategie van het land is het bevorderen van concurrentievoordelen met betrekking tot nieuwe technologieën die naar verwachting uitmonden in aanzienlijke economische en politieke invloed.4 In tegenstelling tot de EU, die zeer sterk afhankelijk is van import van CRM’s, kunnen Chinese ambities grotendeels worden bereikt door hun controle over hen ter beschikking staande relevante natuurlijke hulpbronnen en grote delen van strategische waardeketens.5 Het verschil in mogelijkheden tussen de EU en China zal de komende decennia zeer waarschijnlijk leiden tot een verdere nadelige positie van de EU in de concurrentie om toegang tot CRM’s.